ასექსუალური გამრავლების სახეები. სოკოს სახეები, რომლებიც მრავლდებიან გამრავლების ბუჩქოვანი მეთოდით

რეპროდუქცია- ცოცხალი ორგანიზმების საკუთარი სახის გამრავლების უნარი. არის ორი ძირითადი რეპროდუქციის მეთოდი- ასექსუალური და სექსუალური.

ასექსუალური გამრავლება ხდება მხოლოდ ერთი მშობლის მონაწილეობით და ხდება გამეტების წარმოქმნის გარეშე. ქალიშვილის თაობა ზოგიერთ სახეობაში წარმოიქმნება დედის სხეულის უჯრედების ერთი ან ჯგუფიდან, სხვა სახეობებში - სპეციალიზებულ ორგანოებში. გამოირჩევა შემდეგი: გზები ასექსუალური რეპროდუქცია : გაყოფა, კვირტი, ფრაგმენტაცია, პოლიემბრიონია, სპორულაცია, ვეგეტატიური გამრავლება.

განყოფილება- უჯრედული ორგანიზმებისთვის დამახასიათებელი უსქესო გამრავლების მეთოდი, რომლის დროსაც დედის ინდივიდი იყოფა ორ ან დიდი რაოდენობითქალიშვილი უჯრედები. ჩვენ შეგვიძლია განვასხვავოთ: ა) მარტივი ორობითი დაშლა (პროკარიოტები), ბ) მიტოზური ორობითი დაშლა (პროტოზოები, ერთუჯრედიანი წყალმცენარეები), გ) მრავალჯერადი დაშლა ან შიზოგონია (მალარიის პლაზმოდიუმი, ტრიპანოსომები). პარამეციუმის (1) დაყოფისას მიკრობირთვი იყოფა მიტოზით, მაკრონუკლეუსი ამიტოზით. შიზოგონიის დროს (2), ბირთვი ჯერ განმეორებით იყოფა მიტოზით, შემდეგ ყოველი შვილობილი ბირთვი გარშემორტყმულია ციტოპლაზმით და წარმოიქმნება რამდენიმე დამოუკიდებელი ორგანიზმი.

ბუჩქნარი- ასექსუალური გამრავლების მეთოდი, რომლის დროსაც წარმოიქმნება ახალი ინდივიდები მშობელი ინდივიდის სხეულზე გამონაზარდების სახით (3). ქალიშვილი ინდივიდებს შეუძლიათ დაშორდნენ დედას და გადავიდნენ დამოუკიდებელ ცხოვრების წესზე (ჰიდრა, საფუარი), ან შეიძლება დარჩნენ მასზე მიბმული, ამ შემთხვევაში შექმნან კოლონიები (მარჯნის პოლიპები).

ფრაგმენტაცია(4) - ასექსუალური გამრავლების მეთოდი, რომლის დროსაც წარმოიქმნება ახალი ინდივიდები ფრაგმენტებისგან (ნაწილებიდან), რომლებშიც დედის ინდივიდი იშლება (ანელიდები, ზღვის ვარსკვლავები, სპიროგირა, ელოდეა). ფრაგმენტაცია ეფუძნება ორგანიზმების რეგენერაციის უნარს.

პოლიემბრიონია- ასექსუალური გამრავლების მეთოდი, რომლის დროსაც წარმოიქმნება ახალი ინდივიდები ფრაგმენტებისგან (ნაწილებიდან), რომლებშიც ემბრიონი იშლება (მონოზიგოტური ტყუპები).

ვეგეტატიური გამრავლება- ასექსუალური გამრავლების მეთოდი, რომლის დროსაც წარმოიქმნება ახალი ინდივიდები დედა ინდივიდის ვეგეტატიური სხეულის ნაწილებისგან, ან სპეციალური სტრუქტურებისგან (რიზომი, ტუბერი და ა.შ.), რომელიც სპეციალურად შექმნილია გამრავლების ამ ფორმისთვის. ვეგეტატიური გამრავლება დამახასიათებელია მცენარეთა მრავალი ჯგუფისთვის და გამოიყენება მებაღეობაში, მებოსტნეობაში და მცენარეთა მოშენებაში (ხელოვნური ვეგეტატიური გამრავლება).

ვეგეტატიური ორგანო	ვეგეტატიური გამრავლების მეთოდი	მაგალითები
ფესვი	ფესვის კალმები	ვარდი, ჟოლო, ასპენი, ტირიფი, დენდელიონი
ფესვი	ფესვის მწოვრები	ალუბალი, ქლიავი, დათესე ეკალი, ეკალი, იასამნისფერი
გასროლების მიწისზედა ნაწილები	ბუჩქების გაყოფა	Phlox, Daisy, primrose, rhubarb
	ღეროს კალმები	ყურძენი, მოცხარი, კენკრა
	შრეები	Gooseberries, ყურძენი, ფრინველის ალუბალი
გასროლების მიწისქვეშა ნაწილები	რიზომი	ასპარაგუსი, ბამბუკი, ირისი, ხეობის შროშანი
	ტუბერი	კარტოფილი, მზესუმზირა, იერუსალიმის არტიშოკი
	ბოლქვი	ხახვი, ნიორი, ტიტები, ჰიაცინტი
	კორმ	გლადიოლუსი, კროკუსი
ფურცელი	ფოთლის კალმები	ბეგონია, გლოქსინია, კოლეუსი

სპორულაცია(6) - გამრავლება სპორების მეშვეობით. დაპირისპირება- სპეციალიზებული უჯრედები, უმეტეს სახეობებში ისინი იქმნება სპეციალური ორგანოები- სპორანგია. უ უმაღლესი მცენარეებისპორების წარმოქმნას წინ უძღვის მეიოზი.

კლონირება- ადამიანების მიერ გამოყენებული მეთოდების ნაკრები უჯრედების ან ინდივიდების გენეტიკურად იდენტური ასლების მისაღებად. კლონი- უჯრედების ან ინდივიდების ერთობლიობა, რომლებიც წარმოიშვა საერთო წინაპრისგან ასექსუალური გამრავლების გზით. კლონის მიღების საფუძველია მიტოზი (ბაქტერიებში - მარტივი დაყოფა).

Სექსუალური რეპროდუქციატარდება ორი მშობელი ინდივიდის მონაწილეობით (მამაკაცი და ქალი), რომელშიც სპეციალიზირებული უჯრედები იქმნება სპეციალურ ორგანოებში - გამეტები. გამეტების წარმოქმნის პროცესს გამეტოგენეზი ეწოდება, გამეტოგენეზის ძირითად სტადიას წარმოადგენს მეიოზი. ქალიშვილის თაობა ვითარდება ზიგოტები- მამრობითი და მდედრობითი სქესის გამეტების შერწყმის შედეგად წარმოქმნილი უჯრედი. მამრობითი და მდედრობითი გამეტების შერწყმის პროცესს ე.წ განაყოფიერება. სქესობრივი გამრავლების სავალდებულო შედეგია გენეტიკური მასალის რეკომბინაცია ქალიშვილთა თაობაში.

გამეტების სტრუქტურული მახასიათებლებიდან გამომდინარე, შეიძლება განვასხვავოთ შემდეგი: სქესობრივი გამრავლების ფორმები: იზოგამია, ჰეტეროგამია და ოოგამია.

იზოგამია(1) - სქესობრივი გამრავლების ფორმა, რომელშიც გამეტები (პირობითად ქალი და პირობითად მამრობითი) მოძრავია და აქვთ იგივე მორფოლოგია და ზომა.

ჰეტეროგამია(2) - სქესობრივი გამრავლების ფორმა, რომელშიც ქალი და მამრობითი გამეტები მოძრავია, მაგრამ მდედრობითი სქესის გამეტები უფრო დიდია, ვიდრე მამრობითი და ნაკლებად მოძრავი.

ოოგამი(3) - სქესობრივი გამრავლების ფორმა, რომელშიც მდედრობითი სქესის გამეტები უმოძრაოა და უფრო დიდია, ვიდრე მამრობითი გამეტები. ამ შემთხვევაში მდედრობითი სქესის გამეტებს უწოდებენ კვერცხებიმამრობითი გამეტები, თუ მათ აქვთ დროშები, - სპერმატოზოიდები, თუ არ აქვთ, - სპერმა.

ოოგამია დამახასიათებელია ცხოველებისა და მცენარეების უმეტესობისთვის. იზოგამია და ჰეტეროგამია გვხვდება ზოგიერთ პირველყოფილ ორგანიზმში (წყალმცენარეებში). გარდა ზემოაღნიშნულისა, ზოგიერთ წყალმცენარესა და სოკოს აქვს გამრავლების ისეთი ფორმები, რომლებშიც სასქესო უჯრედები არ წარმოიქმნება: ჰოლოგამია და კონიუგაცია. ზე ჰოლოგამიაერთუჯრედიანი ჰაპლოიდური ორგანიზმები ერწყმის ერთმანეთს, რომლებიც ამ შემთხვევაში გამეტების როლს ასრულებენ. შედეგად მიღებული დიპლოიდური ზიგოტი შემდეგ იყოფა მეიოზით და წარმოქმნის ოთხ ჰაპლოიდურ ორგანიზმს. ზე კონიუგაცია(4) ძაფისებრი თალის ცალკეული ჰაპლოიდური უჯრედების შიგთავსი ერწყმის. სპეციალურად ჩამოყალიბებული არხების მეშვეობით ერთი უჯრედის შიგთავსი მეორეში ჩაედინება, წარმოიქმნება დიპლოიდური ზიგოტი, რომელიც, როგორც წესი, გარკვეული პერიოდის დასვენების შემდეგ, ასევე იყოფა მეიოზით.

Წადი ლექციები No13"ევკარიოტული უჯრედების გაყოფის მეთოდები: მიტოზი, მეიოზი, ამიტოზი"

Წადი ლექციები No15"სქესობრივი გამრავლება ანგიოსპერმებში"

რეპროდუქცია არის ცოცხალი ორგანიზმების გამრავლების პროცესი. არსებობს გამრავლების ორი ტიპი - სქესობრივი (გამეტების შერწყმა) და ასექსუალური (განვითარება სომატური უჯრედიდან). ასექსუალური გამრავლების რამდენიმე ტიპი დამახასიათებელია ერთუჯრედიანი და მრავალუჯრედიანი ორგანიზმებისთვის - მცენარეებისა და ცხოველებისთვის.

განმარტება

ასექსუალური გამრავლება არის შთამომავლობის გამრავლება ერთი ასექსუალური (გამეტის გარეშე) ორგანიზმის მონაწილეობით. ყველა გენეტიკური ინფორმაცია ახალი ორგანიზმიიღებს ერთი მშობლისგან, ამიტომ მუტაციების არარსებობის შემთხვევაში ხდება მისი ასლი.

ასექსუალური გამრავლების მახასიათებლებია:

მიტოზის მეშვეობით უჯრედული ან მრავალუჯრედიანი ორგანიზმის ფორმირება და განვითარება;
მეიოზის არარსებობა;
შთამომავლების რაოდენობის სწრაფი ზრდა.

უსქესო გამრავლება დამახასიათებელია ყველა უჯრედული ორგანიზმისთვის, სოკოებისთვის, პრიმიტიული მრავალუჯრედიანი ცხოველებისთვის და მრავალი სახის მცენარისთვის. გამრავლების ეს მეთოდი გაცილებით ადრე გაჩნდა, ვიდრე სქესობრივი გამრავლება. პირობითად გარდამავალი ფორმები ასექსუალურიდან სექსუალურ რეპროდუქციაზეა:

პართენოგენეზი - ინდივიდის განვითარება დედის გამეტიდან;
ჰერმაფროდიტიზმი - ორივე სქესის მახასიათებლების არსებობა ერთ ორგანიზმში.

ბრინჯი. 1. ჰერმაფროდიტიზმი ლოკოკინებში.

სახეები

ასექსუალური გამრავლების რამდენიმე გზა არსებობს. მახასიათებლები აღწერილია ცხრილში „ასექსუალური გამრავლების სახეები“.

TOP 4 სტატიავინც ამას კითხულობს

*ხედი*	*თავისებურებები*	*მაგალითები*
	ქალიშვილი უჯრედების წარმოქმნა ერთი მშობლის უჯრედიდან. დაყოფა შეიძლება იყოს ერთჯერადი (ორ ნაწილად) ან მრავალჯერადი (1000-ზე მეტი შვილობილი უჯრედი)	ამება, ქლამიდომონა, ქლორელა, ბაქტერიები
სპორულაცია	სპორების გათავისუფლება სპეციალური ორგანოები- სპორანგიუმი. სპორებს აქვთ დამცავი გარსი, რომელიც ნადგურდება განვითარებისათვის ხელსაყრელ პირობებში.	სოკო, გვიმრა, ხავსი, წყალმცენარეები
ბუჩქნარი	მშობლის სხეულის ქსოვილებიდან შთამომავლობის შექმნა პროტრუზიით და გამოყოფით
ფრაგმენტაცია	ახალი ორგანიზმის ფორმირება მშობელი ინდივიდის ცალკეული სეგმენტებიდან ან ნაწილებისგან	ლენტის ჭიები, წყალმცენარეები, კოელენტერატები
ვეგეტატიური გამრავლება	ახალი ინდივიდების ბუნებრივი ან ხელოვნური გაშენება მცენარეთა ვეგეტატიური ორგანოებიდან	გერანიუმი, იისფერი, ბეგონია

ბრინჯი. 2. გვიმრის სპორები.

გაყოფა დამახასიათებელია მხოლოდ ერთუჯრედიანი ორგანიზმებისთვის. მრავალუჯრედიანი ცხოველები მრავლდებიან კვირტებისა და ფრაგმენტაციის გზით. მცენარეებს ახასიათებთ სპორული და ვეგეტატიური გამრავლება. სოკო მრავლდება მხოლოდ სპორით.

კლონირება

ფენომენს, რომლის დროსაც ადამიანი ხელოვნურად იღებს ცოცხალ ორგანიზმს უსქესო გზით, ეწოდება კლონირება. იშვიათად გვხვდება ბუნებაში. ბუნებრივი კლონირების ერთ-ერთი მაგალითია იდენტური ან ჰომოზიგოტური ტყუპები. თუმცა ისინი მხოლოდ ერთმანეთის იდენტურია და მშობლებისგან განსხვავდებიან.

მშობლის უჯრედიდან იდენტური შთამომავლების გამრავლების მეთოდი გამოიყენება იმ ორგანიზმებზეც კი, რომლებიც ბუნებით მრავლდებიან სქესობრივად. სახელმძღვანელოს მაგალითია დოლი ცხვარი. კლონირება განხორციელდა მშობლის სომატური უჯრედის ბირთვის ყველა გენეტიკური ინფორმაციის დონორის კვერცხუჯრედში გადატანით.

ბრინჯი. 3. დოლი ცხვარი.

ფაქტობრივად, ასექსუალური გამრავლების ნებისმიერი მეთოდი ერთგვარი კლონირებაა, რადგან რეპროდუქცია იყენებს სომატურ უჯრედს და არა ჩანასახოვან უჯრედს და შთამომავლობა მშობლის იდენტურია.

რა ვისწავლეთ?

უსქესო გამრავლება დამახასიათებელია უჯრედული და მრავალუჯრედიანი ორგანიზმებისთვის. გენეტიკური მრავალფეროვნება არ ხდება იმიტომ შედეგად მიღებული შთამომავლები ვითარდება სომატური უჯრედებიდან და სრულიად იდენტურია მშობლის სხეულისა. არსებობს ასექსუალური გამრავლების ხუთი მეთოდი - დაშლა, სპორების წარმოქმნა, კვირტების დალაგება, ფრაგმენტაცია და ვეგეტატიური გამრავლება. კლონირება არის ხელოვნურადასექსუალური რეპროდუქცია.

ტესტი თემაზე

ანგარიშის შეფასება

Საშუალო რეიტინგი: 4.7. სულ მიღებული შეფასებები: 132.

რეპროდუქცია არის ყველა ორგანიზმის უნარი, გაამრავლოს საკუთარი სახეობა, რაც უზრუნველყოფს სიცოცხლის უწყვეტობას და მისაღებობას. წარმოდგენილია რეპროდუქციის ძირითადი მეთოდები:

ასექსუალური რეპროდუქცია ემყარება უჯრედების გაყოფას მიტოზის საშუალებით, რომელშიც თითოეული დედა უჯრედიდან (ორგანიზმიდან) იქმნება ორი თანაბარი შვილობილი უჯრედი (ორი ორგანიზმი). ასექსუალური გამრავლების ბიოლოგიური როლი არის მშობლების იდენტური ორგანიზმების გაჩენა მემკვიდრეობითი მასალის შემცველობით, აგრეთვე ანატომიური და ფიზიოლოგიური თვისებებით (ბიოლოგიური ასლები).

გამოირჩევა შემდეგი: ასექსუალური გამრავლების მეთოდები: გაყოფა, კვირტი, ფრაგმენტაცია, პოლიემბრიონია, სპორულაცია, ვეგეტატიური გამრავლება.

განყოფილება- უჯრედული ორგანიზმებისთვის დამახასიათებელი ასექსუალური გამრავლების მეთოდი, რომლის დროსაც დედა იყოფა ორ ან მეტ ქალიშვილ უჯრედად. ჩვენ შეგვიძლია განვასხვავოთ: ა) მარტივი ორობითი დაშლა (პროკარიოტები), ბ) მიტოზური ორობითი დაშლა (პროტოზოები, ერთუჯრედიანი წყალმცენარეები), გ) მრავალჯერადი დაშლა ან შიზოგონია (მალარიის პლაზმოდიუმი, ტრიპანოსომები). პარამეციუმის (1) დაყოფისას მიკრობირთვი იყოფა მიტოზით, მაკრონუკლეუსი ამიტოზით. შიზოგონიის დროს (2), ბირთვი ჯერ განმეორებით იყოფა მიტოზით, შემდეგ ყოველი შვილობილი ბირთვი გარშემორტყმულია ციტოპლაზმით და წარმოიქმნება რამდენიმე დამოუკიდებელი ორგანიზმი.

ფრაგმენტაცია(4) - ასექსუალური გამრავლების მეთოდი, რომლის დროსაც წარმოიქმნება ახალი ინდივიდები ფრაგმენტებისგან (ნაწილებიდან), რომლებშიც დედის ინდივიდი იშლება (ანელი, ვარსკვლავი, სპიროგირა, ელოდეა). ფრაგმენტაცია ეფუძნება ორგანიზმების რეგენერაციის უნარს.

ვეგეტატიური გამრავლება- ასექსუალური გამრავლების მეთოდი, რომლის დროსაც წარმოიქმნება ახალი ინდივიდები დედა ინდივიდის ვეგეტატიური სხეულის ნაწილებიდან, ან სპეციალური სტრუქტურებიდან (რიზომი, ტუბერი და ა.შ.) სპეციალურად შექმნილი გამრავლების ამ ფორმისთვის. ვეგეტატიური გამრავლება დამახასიათებელია მცენარეთა მრავალი ჯგუფისთვის და გამოიყენება მებაღეობაში, მებოსტნეობაში და მცენარეთა მოშენებაში (ხელოვნური ვეგეტატიური გამრავლება).

სპორულაცია(6) - გამრავლება სპორების მეშვეობით. დაპირისპირება- სპეციალიზებული უჯრედები, უმეტეს სახეობებში ისინი წარმოიქმნება სპეციალურ ორგანოებში - სპორანგიაში. მაღალ მცენარეებში სპორების წარმოქმნას წინ უძღვის მეიოზი.

პროკარიოტებში სქესობრივი გამრავლების დროს ორი უჯრედი ცვლის მემკვიდრეობით ინფორმაციას ციტოპლაზმური ხიდის გასწვრივ დნმ-ის მოლეკულის ერთი უჯრედიდან მეორეში გადასვლის შედეგად.

ყვავიასექსუალური გამრავლების ერთ-ერთი სახეობა, რომელიც გვხვდება როგორც პროტოზოებში, ასევე მრავალუჯრედიან ცხოველებში (სპონგები, კოელენტერატები, ჭიები და ქვედა აკორდები). არსებობს მარტივი (1 თირკმლის წარმოქმნით) და მრავლობითი P. (ბევრი კვირტის ერთდროულად წარმოქმნით). მარტივი პ. არის ორად დაყოფის მოდიფიკაცია, საიდანაც განსხვავდება ჩ. arr. დაშლის პროდუქტების უთანასწორობა. ვინაიდან გაყოფის დროს ინდივიდი იყოფა ორ თანაბარი ზომის ასულ ინდივიდად, P. თავდაპირველი ინდივიდი, რომელსაც დედობრივი ჰქვია, გამოყოფს თავისგან გარკვეულ მცირე ნაწილს (ასული ინდივიდი), რომელიც მხოლოდ თანდათან იზრდება და აღწევს დედის ზომას. ერთი: მარტივი P არის არათანაბარი დაყოფა. ყველაზე ხშირად, P.-ს აქვს გარეგანი ხასიათი, რომელიც შედგება დედის ორგანიზმის თითქმის ზედაპირზე ზრდისგან და დედის ინდივიდის ძირითადი ჩანასახები ჩვეულებრივ გრძელდება კვირტამდე. სხვა შემთხვევებში, P. შედგება უჯრედების გარკვეული ჯგუფების იზოლაციისგან დაწყებული ორგანიზმის შიგნით (შიდა P.), რომლებიც შემდეგ ქმნიან განვითარებად კვირტს; ესენი არიან გემული(იხ.) ღრუბლებში, სტატობლასტები ბრიოზოებში. შიდა კვირტების გარეთ გამოსვლას ხშირად წინ უძღვის დედის სხეულის სიკვდილი და დაშლა. P. შეიძლება მოხდეს ორგანიზმის სხეულის ნებისმიერ წერტილში ან მხოლოდ გარკვეულ ძალიან კონკრეტულ ადგილებში, როგორიცაა მაგალითად. ჰიდრას სხეულის მიმდებარე კვირტის ზონა, ან ეგრეთ წოდებული კვირტის სტოლონი [ბევრი ტუნიკების (ასციდები და ბარელვორტები) სხეულის ვენტრალურ მხარეს სპეციალური გამონაზარდი, რომელსაც აქვს გაძლიერებული ზრდა და არის კვირტის წარმოქმნის ადგილი]. ზოგიერთი ავტორი სტრობილაციას განიხილავს კვირტების განსაკუთრებულ ტიპს, რომელიც შედგება დედა ინდივიდის ერთი ბოლოდან რამდენიმე კვირტის თანმიმდევრულ გამოყოფაში; ეს მოიცავს P. scyphistoma-ს ან scyphomedusae-ს პოლიპოიდურ სტადიას, ასევე შეიძლება იყოს რიგი სეგმენტების ფორმირება ლენტის ჭიებში - ძალიან ხშირად შეინიშნება პ.-ის სწორი მონაცვლეობა სქესობრივ გამრავლებასთან ცხოვრების ციკლიცხოველი იძენს მონაცვლე თაობების ხასიათს (კოელენტერატები, ტუნიკებს შორის ლულა და ა.შ.). წარმოქმნილი კვირტები ან მაშინვე გადაიქცევა დედის მსგავსი ორგანიზმად, ან ამ პროცესს მხოლოდ გარკვეული პერიოდის შემდეგ ასრულებენ - მოსვენებული კვირტები (სპონგების გემულები, ბრიოზოების სტატობლასტები). თუ P. არ არის დასრულებული, ეს იწვევს კოლონიების წარმოქმნას, მაგალითად. ღრუბლებში, ჰიდროიდულ და სციფოიდულ პოლიპებში, ბრიოზოებში და ზოგიერთი სხვა.ვ. დოგელი.

Იხილეთ ასევე:

კიდურის ქამარიჩონჩხის წარმონაქმნები, რომლებიც მხარს უჭერენ ხერხემლიანთა თავისუფალ კიდურებს. შესაბამისად, კიდურების ორი წყვილი განასხვავებენ წინა მხრის სარტყელს (იხ.) და უკანა მენჯის სარტყელს (იხ. მენჯის სარტყელს). მათი განვითარების პროცესში ეს წარმონაქმნები მჭიდროდ არის დაკავშირებული...
წელის რეგიონი(regio lumbalis) წარმოადგენს მუცლის უკანა კედლის ნაწილს. მისი საზღვრებია: ზევით - XII ნეკნი, ქვემოთ - იღლიის მწვერვალი, გარეთ - უკანა იღლიის ხაზი და ზურგისებრი პროცესების მედიალური ხაზი Lii-v. უფრო ზუსტად, ზედა ზღვარი განისაზღვრება...
ლუმბოსაკრული პლექსუსი, წნული ლუმბო-საკრალისი, პერიფერიული ნაწილი ნერვული სისტემაწარმოქმნის მენჯის სარტყლის, პერინეუმის, მენჯის შინაგანი ორგანოების, სასქესო ორგანოების და ბოლოს ნერვების საავტომობილო და სენსორულ ნერვებს ქვედა კიდური. იგი წარმოიქმნება წინა ნაწილის შეერთებით...
წელის PINCTION(punctio lumbalis, წელის ან წელის პუნქცია) ტარდება ზურგის არხიდან ცერებროსპინალური სითხის მისაღებად. კვინკეს აზრით, ნ. ნ. მზადდება ლინსა და ლივს შორის. ტუფიერის თქმით, პუნქცია უნდა გაკეთდეს შორის...
მემარჯვენეობა, ადამიანების უმეტესობის სასურველი გამოყენება მარჯვენა ხელისაავტომობილო მოქმედებების შესრულებისას, როგორიცაა წერა, ხატვა და ა.შ. მემარცხენეობის მსგავსად, მემარჯვენეობა შეიძლება იყოს თანდაყოლილი და იძულებითი. იძულებითი პ. ხდება...

ბუნებაში არსებობს ორგანიზმების გამრავლების რამდენიმე გზა, რაც უზრუნველყოფს პლანეტაზე სიცოცხლის არსებობას. თითოეული მათგანი განისაზღვრება სტრუქტურის, ჰაბიტატისა და კლასიფიკაციის თავისებურებებით. ჩვენს სტატიაში უფრო დეტალურად განვიხილავთ, თუ რა არის კვირტი და რომელი ორგანიზმებისთვისაა დამახასიათებელი გამრავლების ეს მეთოდი.

ორგანიზმების გამრავლების მეთოდები

რეპროდუქციის ორი ძირითადი მეთოდი არსებობს. სქესობრივი გამრავლება ხდება სპეციალიზებული უჯრედების - გამეტების დახმარებით. ამ შემთხვევაში, ორი ორგანიზმის ქრომოსომული მასალა გაერთიანებულია ან ხდება გენის რეკომბინაცია. შედეგად, გამეტები არ მონაწილეობენ ასექსუალურ გამრავლებაში. ეს დამახასიათებელია ცოცხალი ბუნების ყველა სამეფოს წარმომადგენლებისთვის, გარდა ვირუსებისა, რომლებიც მრავლდებიან სპეციალური გზით - თვითშეკრებით.

ასექსუალური გამრავლება: კვირტი და სხვა

ამ ტიპის თვითრეპროდუქცია ასევე შეიძლება მოხდეს რამდენიმე გზით. მაგალითად, ზოგიერთი მცენარე და სოკო წარმოქმნის ასექსუალური გამრავლების უჯრედებს, რომლებსაც სპორები ეწოდება. წყალმცენარეებში ასეთი წარმონაქმნები მობილურია, რადგან მათ აქვთ დროშები. მათ ზოოსპორებს უწოდებენ. მაღალ მცენარეებში ასექსუალური გამრავლება ხდება მრავალუჯრედიანი ნაწილების გამოყოფის გზით - ვეგეტატიურად. მაგრამ რა არის აყვავება და როგორ ხორციელდება იგი, გასათვალისწინებელია ცოცხალი ბუნების თითოეული სამეფოსთვის ცალკე.

ყვავილობა მცენარეებში

მცენარეულ ორგანიზმებში ყვავილობა არც ისე ხშირია. ყველაზე ხშირად, ახალი ინდივიდები წარმოიქმნება ვეგეტატიურად ან სქესობრივად - გირჩებში ან ყვავილებში. რა არის ყვავილობა მცენარეებში, შეიძლება ჩაითვალოს შიდა მცენარის მაგალითის გამოყენებით. სამკურნალო მცენარეკალანჩოე. მისი ფოთლის პირის კიდეზე წარმოიქმნება პატარა ტუბერკულოზი, რომელიც დროთა განმავლობაში იძენს ზრდასრული მცენარის ყველა მახასიათებელს. მიუხედავად მათი მინიატურული ზომისა, ისინი საკმაოდ სიცოცხლისუნარიანია, რადგან ისინი უკვე შედგება ფესვისა და გასროლისგან. ეს ნიშნავს, რომ ახალგაზრდა მცენარეებს შეუძლიათ დამოუკიდებლად ფოტოსინთეზი და შთანთქას წყალი სუბსტრატიდან. გარკვეული ზომის მიღწევის შემდეგ, ასეთი კვირტები ხვდება ნიადაგში, სადაც ისინი აღმოცენდებიან და გადაიქცევიან ზრდასრულ მცენარეებად.

ცხოველებში ყვავილობა

გამრავლება ბუჩქებით ხდება ცხოველებში. კერძოდ, ვისაც აქვს მტკნარი წყლის ჰიდრა. ის მიბმული ცხოვრების წესს უტარებს. პერიოდულად, მის სხეულზე წარმოიქმნება გამონაყარი - პატარა ტუბერკულოზი. ის იზრდება, იძენს ზრდასრული ორგანიზმის ყველა მახასიათებელს. ამის შემდეგ კვირტი იშლება და დამოუკიდებლად იწყებს არსებობას. ეს პროცესი გარკვეულწილად განსხვავებულად ხდება კოელენტერატების სხვა წარმომადგენლებში - მარჯნის პოლიპებში. მათი კვირტები ასევე იზრდება და ემსგავსება ზრდასრულ ინდივიდებს, მაგრამ გაყოფის პროცესი არ ხდება. შედეგად წარმოიქმნება უცნაური ფორმის ორგანიზმი. მათი დაგროვება ოკეანეებში ქმნის მთელ მარჯნის რიფებს.

სოკოს კვირტი

რა არის კვირტი, ასევე შეიძლება ჩაითვალოს სოკოს მაგალითის გამოყენებით. თითოეულმა ჩვენგანმა შეამჩნია, რომ თუ საფუარს მოაყარეს შაქარი და დატოვეს თბილ ადგილას, გარკვეული დროის შემდეგ მისი რაოდენობა საგრძნობლად იზრდება. ეს არის ბუჩქის მაგალითი, რომელიც გამოიყენება სამზარეულოსა და საცხობში. ამ პროცესის დროს საფუარის უჯრედზე წარმოიქმნება მცირე გამონაყარი, რომელიც თანდათან იზრდება ზომაში. შემდეგ დედისა და ქალიშვილის უჯრედებს შორის ჩნდება ძგიდე, რომელიც ავიწროებს მათ შორის არხს. ამის შემდეგ ახალგაზრდა უჯრედს შეუძლია დამოუკიდებლად ცხოვრება. საფუარის სოკოებში ყვავილობის პროცესი დაახლოებით ორ საათს გრძელდება.

ბაქტერიებში გამრავლება

ტრადიციულად ითვლება, რომ ბაქტერიებს ახასიათებთ გამრავლების მხოლოდ ერთი პრიმიტიული მეთოდი - ორად გაყოფა. თუმცა არსებობენ ცალკეული სახეობებიეს ორგანიზმები, რომლებსაც შეუძლიათ აყვავება. ისინი მოძრაობენ რამდენიმე ფლაგელის გამოყენებით. მაგრამ ეს არის გამონაკლისი ზოგადი წესი. ღეროვანი ბაქტერიებიც აყვავდებიან, რომლებიც ამგვარად ორმხრივად განშტოდებიან და ქმნიან ახალ ინდივიდებს.

ასექსუალური გამრავლების ამ მეთოდის მნიშვნელობა ბუნებაში საკმაოდ დიდია. ყვავილობის დროს უჯრედები იყოფა მიტოზის გზით. ეს ნიშნავს, რომ შედეგად წარმოიქმნება გენეტიკურად იდენტური ინდივიდები და მემკვიდრეობითი ინფორმაცია გადაეცემა თაობიდან თაობას უცვლელად, რაც უზრუნველყოფს ცოცხალი ორგანიზმების თითქმის ყველა ჯგუფის წარმომადგენელთა თაობების უწყვეტობას.